Το βιβλίο που διαβάζω είναι «Ο Ιούλιος Zέβρας». Μου αρέσει γιατί έχει γέλιο πάρα πολύ και μικρά συννεφάκια που λένε κάποια αστεία. Πάντως δεν είναι κόμικς έχει και, μεγάλα κείμενα στο βιβλίο αλλά έχει και κάποιες εικόνες που είναι πάρα πολύ αστείες και γελάω.
Το βιβλίο που διαβάζω συνέχεια τώρα το Πάσχα είναι «Η ιστορία του Πάσχα». Μιλαει για τα Παθη του Χριστού την Μεγάλη Εβδομάδα, την Σταύρωση του και την Ανάσταση. Μου αρέσει γιατί μου θυμίζει για πιο λόγο γιορτάζουμε το Πάσχα και την Ανάσταση.Είναι πολύ ωραίο.
Το βιβλίο που μου αρεσει είναι «Πριν το ταξίδι» το αγόρασα φετος απο το σχολείο μας. Μιλάει για το πως φτιαξανε τνη Αργώ και πως ο Ιασονας μαζεψε τα παλικαρια του για ξεκινήσουν την αργοναυτική εκστρατεία.Μου αρέσει γιατί λέει πολλά πραγματα για την Αργώ ,τον Ιασονα και τον κένταυρο Χείρωνα.Ειναι ενδιαφέρον.
Έχω διαβάσει 2 βιβλία με τον Ιούλιο Ζέβρα και το «Μυστηριώδες νησί». Το τελευταίο το έχει γράψει ο Ιούλιος Βερν, ένας κατά τη γνώμη μου πρωτοπόρος συγγραφέας για την εποχή του. Είναι η ιστορία 5 ναυαγών που ναυάγησαν σε ένα νησί και κατάφεραν να επιβιώσουν παρ’ όλες τις δυσκολίες, Ανακάλυψαν έναν τεράστιο γρανιτένιο βράχο στον οποίο έφτιαξαν ένα πολύ ωραίο και μεγάλο σπίτι. Το βιβλίο έχει αρκετή δράση και δεν θέλεις να το αφήσεις από τα χέρια σου. Μαθαίνεις και ευρεσιτεχνίες που έκαναν οι ναυαγοί για να ζήσουν εκεί 3 χρόνια. Μου άρεσε τόσο πολύ που τώρα ξεκίνησα να διαβάζω ένα άλλο βιβλίο του ίδιου συγγραφέα που λέγεται «20.000 λεύγες κάτω από τη θάλασσα».
Το βιβλίο που μου αρέσει λέγεται “Ταξίδι στο βασίλειο της φαντασίας”. Μιλάει για τον Τζερόνιμο Στιλτον που πέρασε την χώρα των Ορκ,την λαχταριστη χώρα των γλυκών, τη διασκεδαστική χώρα των παιχνιδιών και τη λαμπερή χώρα του χρυσού για να βρει το μυστικό της ευτυχίας.
Το βιβλίο που διαβάζω λέγεται ΦΡΟΥΤΟΠΙΑ του Ευγένιου Τριβιζά.Η Φρουτοπία είναι ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία!! Στη Φρουτοπία μαθαίνω τα ταξίδια του Πικου Απίκου (στη θρυλική ΦΡΟΥΤΟΠΙΑ).Τα βιβλιαρακια της Φρουτοπίας είναι 50 εγώ ομως εχώ μονο μεχρι το νουμερο 23 και κάποια ακόμη!!
Διάβασα το βιβλίο "Ο Φεγγάροκόκκος" της Βάσως Ντακουρη.Μας μιλάει για μια χρυσομυγα που της άρεσε να φεύγει από την γη τα βράδια και να ταξιδεύει ως το φεγγάρι, για να βρίσκει χρυσόσκονη και να φορτώνει τα φτερά της. Εκεί θα γνωρίσει έναν μικρό φεγγαροκοκκο που θα της ζητήσει να τον πάει μέχρι την γη για να δει πως ζουν εκεί.Και έτσι οι περιπέτειες του στην γη θα αρχίσουν.....
Διαβαζω ενα βιβλιο της Αλεξάνδρας Κλιαφα "Το πνευμα του λιονταριου" που ειναι συναρπαστικο, δεν το εχω τελειωσει ακομα. Περιγραφει την εποχη των παγετωνων οπου οι ανθρωποι ζουσαν κατω απο δυσκολες και εχθρικες συνθηκες.
Η δωδεκαχρονη Αλμαρ που ζει σε μια φυλη και που η μητερα της θελει να της μαθει τα μυστικα την χρηση των βοτανων για να την κανει γιατρο της φυλης.
Εκεινη ομως θελει να γινει κυνηγος και πολεμιστρια ετσι με την βοηθεια ενος αγοριο του Κιμο και την προστασια του πνευματος ενος λιονταριου θα ξεκινησει ενα δυσκολο ταξιδι.......Το δάσος της ξύλινης ξύστρας του Κώστα Μάγου
Η ιστορία έχει έναν ήρωα, τον Τάκη. Ο παππούς του του είχε κάνει δώρο μία ξύλινη ξύστρα. Όταν πήγε στο σχολείο άνοιξε την κασετίνα του και μύρισε η τάξη πολλή ωραία.
Τα παιδιά μύρισαν τις ξύλινες καρέκλες , τα θρανία, τον πίνακα και ότι άλλο υπήρχε που ήταν από ξύλο. Τα παιδιά όμως κατάλαβαν τελικά ότι ήταν η ξύλινη ξύστρα του Τάκη. Του ζητούσαν λοιπόν νατην μυρίσουν και αυτός με μεγάλη χαρά τους άφηνε.
Τρεις λόγοι ήταν αυτοί που τα παιδιά ήθελαν την ξύστρα:πρώτον, γιατί μύριζε ωραία,
δεύτερο, όταν έξυνε τα μολύβια του ο Τάκης η μύτη δεν γινόταν μυτερή αλλά στρογγυλή και τα
ξύσματα δεν τα πέταγε, αλλά τα κρατούσε σε ένα μεταλλικό κουτί και με τα ξύσματα έφτιαχνε κατασκευές,
τρίτο, όταν κουνούσε την ξύστρα ακουγόταν ένας παράξενος ήχος που δεν ήταν πάντα ο ίδιος.Όλοι ζητούσαν την ξύστρα του Τάκη!
<<Να τη δω;>>
<<Να την μυρίσω;>>
<<Να την ξύσω;>>
<<Να την κουνήσω;>>
Η άνοιξη τέλειωνε σε λίγες μέρες και ερχόταν το καλοκαίρι. Αυτές τις μέρες η ξύστρα του Τάκη δεν μύριζε και ήταν λυπημένος. Αλλά δεν ακουγόταν ούτε και ο ήχος! Έτσι ήταν διπλά στενοχωρημένος.
Είπαν λοιπόν οι φίλοι του : <<Πού είναι η ξύστρα σου;>>
Και απαντά: << Κάτι έπαθε!>>
Κάποιοι συμμαθητές ήταν στενοχωρημένοι, κάποιοι όμως ήταν και χαρούμενοι, γιατί θα είναι σαν τις άλλες ξύστρες τώρα πια, δεν θα είναι τίποτα το ξεχωριστό.
Όταν τέλειωναν τα μαθήματα κάθε μέρα μετά το σχολείο ο Τάκης πήγαινε στο δάσος για να μυρίσει τη μυρωδιά που έμοιαζε με αυτή της ξύστρας του και κάποιες φορές έπαιρνε μαζί και τις εργασίες του σχολείου για να τις κάνει εκεί στο δάσος.Την επόμενη μέρα η ξύστρα έκανε έναν ήχο επειδή ο Τάκης την κούνησε. Έτσι κατάλαβε ότι το δάσος που πήγαινε και διάβαζε πήρε φωτιά. Κάλεσε μαζί με τους συμμαθητές του τους πυροσβέστες και έτσι έσβησαν τη φωτιά και σώθηκε το δάσος.
Το βιβλίο μου άρεσε πολύ γιατί εξαιτίας της ξύστρας τα παιδιά ήρθαν κοντά στη φύση και αγάπησαν και αυτά το δάσος.
Όταν πέρασε λίγος καιρός έδωσαν και σε κάθε δέντρο από ένα όνομα που το έκανε ξεχωριστό και αυτό μου άρεσε πολύ. Επίσης, μου άρεσε ένα παιχνίδι που έπαιζαν τα παιδιά και το έλεγαν κεδρομηλοπόλεμο.
Αυτές τις μέρες που δεν έχουμε σχολείο λόγω κορονοϊού, διάβασα τρία κόμικς Αστερίξ και Οβελίξ και ένα βιβλίο της Αργυρώς Πιπίνη με τίτλο «Ο Ευγένιος και ο ιερός πάπυρος». Το βιβλίο είναι το ημερολόγιο που έγραψε ένας γάτος που λέγεται Ευγένιος, για το πώς βοήθησε να ιερός με το μυστικό της μακροζωίας. Το βιβλίο αυτό μου άρεσε γιατί έχω κι εγώ έναν γάτο και όταν το διάβαζα φανταζόμουν ότι τις περιπέτειες του Ευγένιου μέχρι να βρεθεί ο πάπυρος τις ζούσε ο γάτος μου κι ότι εγώ ήμουν ο ντετέκτιβ που βοηθούσα τον γάτο! Ακόμα μου άρεσε πολύ το τέλος του βιβλίου γιατί μας λέει την ηλικία του Ευγένιου που δεν μπορεί κανείς ν ατην φανταστεί
